Wojna, smutna wojna naszego świata
Gdy zdradziecka wiedźma jest zabita
Trzykrotnie spalona, trzykrotnie zrodzona
Przez tnące płomienie była Gullveig rozdarta
Śmierć, Odyn cisnął swą włócznią z wielką siłą
W wielkie ruszenie Wanów
Rogi bojowe ucichły
Gdy mury Asgardu zburzone runęły na ziemię
Wanowie padli oszukani, Hönir był głupcem
Bez Mimira u boku nie umiał rządzić
W zwinnym wybuchu gniewu
Przelana została krew Mimira
I na dwór Odyna posłano odciętą Mimirową głowę
Rozejm, tak kruchy i delikatny pokój został ustanowiony
I by dopilnować by pokój trwał
Njordr i Frejr do Asgaardu przybyli
A Hönir i Mimir do Vanaheim
Śmierć, spójrz na wściekłych bogów obmytych krwią
A Odyn wiedział, że droga wojny
Nie przyniosłaby żadnych korzyści
Tylko zostawi czarny i cierpki ślad
Wanowie padli oszukani, Hönir był głupcem
Bez Mimira u boku nie umiał rządzić
W zwinnym wybuchu gniewu
Przelana została krew Mimira
I na dwór Odyna posłano odciętą Mimirową głowę
Wanowie padli oszukani, Hönir był głupcem
Bez Mimira u boku nie umiał rządzić
W zwinnym wybuchu gniewu
Przelana została krew Mimira
I na dwór Odyna posłano odciętą Mimirową głowę
