Piosenka, podobno, została zainspirowana pocałunkiem Tonego Viscontiego i Antonii Maaß, który odbył się pod Murem Berlińskim. Miłość tych dwojga była przeklęta – Visconti był żonatym mężczyzną. Bowiego zafrapował wybór miejsca pocałunku – najbardziej strzeżone miejsce w Berlinie. Chciał opisać całą sytuację, ale – jednocześnie – kryć Viscontiego przez jego żoną. Stąd poetyckie, metaforyczne zwroty w piosence, w której kochankowie stają się tytułowymi bohaterami.
Tytuł utworu nawiązuje do piosenki „Hero” niemieckiego zespołu Neu!. Kochankowie, całując się przy murze, skrywają się przed całym światem. Gdy są razem, mogą być bohaterami, choćby tylko przez jeden dzień. W tle ich miłosnej schadzki, doświadczamy skrawków informacji o bieżącej sytuacji na świecie. Nieważne jest to, co dzieje się wokół nas. Razem możemy wygrać ze wszystkim, stwierdza narrator opowieści.
Ich miłość czyni z nich bohaterów – są niezniszczalni i mocni, o ile tylko są blisko siebie. Najchętniej utkwiliby w tym stanie na wieki, złączeni w miłosnym uścisku po kres czasu. Pragną wolności, możliwości bycia razem. Bowie tworzy w tym tekście opowieść o uczucie, które daje siłę i moc by czynić to, czego nie potrafimy robić na własną rękę.
