Laura Pergolizzi występująca pod pseudonimem LP śpiewa w tej piosence o czasie, który spędziła (i straciła) u boku pewnej osoby. Tworzyła związek, który przestał się rozwijać i w końcu upadł. Laura w tekście tego utworu próbuje uporać się z bólem po rozstaniu, pogodzić się z odejściem ukochanego czy ukochanej.
W pierwszej zwrotce piosenki artystka opowiada o dojrzewaniu i porównuje je do czasowej natury miłości. Z czasem uczucie wygasa i staje się dla wielu ludzi zbędne, wypala się niczym ognisko. Dzieje się z nim podobnie, jak z nami samymi - dojrzewamy, starzejemy się, wypalamy.
Jedynym czego dziewczyna pragnęła i pragnie jest jej ukochany. Nie wyobraża sobie życia bez niego. Odkąd zniknął z jej świata, wszystko zaczęło się walić, nie ma na nic siły i ochoty. Przyznaje, że nigdy nie dostanie się do nieba dlatego nadzieję na niebo miała tutaj, obok niego. Teraz jest sama, pogrążona w smutku, rozpaczy. Ironicznie wznosi tutaj toast za czas, który straciła u boku ukochanego. Oosby, którą kochała, a która w końcu ją porzuciła.
