Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
"Aria Skołuby" to w orginale basowa aria, która stanowi początkową część III aktu opery z muzyką Stanisława Moniuszki do libretta Jana Chęcińskiego "Straszny Dwór."
Trzeci akt wspomnianej opery rozpoczyna się rozmową między sługą Stolnikowiczów Stefana i Zbigniewa - Maciejem, a Skołubą - łowczym i klucznikiem na dworze Miecznika w Kalinowie. Legenda dworu, w którym ma straszyć wywołuje u gości,w szczególności u Macieja ogromne obawy. Sam Skołuba natomiast próbuje podsycić strach przyjezdnych, najpierw ich rozdzielając, następnie celowo zapominając zabrać świecę, ostatecznie każąc słudze Stolnikowiczów spać samemu na podłodze obok starego zegara, w sali wypełnionej "groźnie wyglądającymi malowidłami." Gdy łowczy żegna się z gościem znacząco wypowiadanymi słowami "Dobrej nocy!", cały drżący ze strachu Maciej domaga się po raz kolejny wyjaśnień.
Skołuba w arii "Ten zegar stary..." dzieli się z gościem niestworzonymi historiami, budując atmosferę grozy, starając się jak najbardziej przerazić sługę. Otóż, jak mówi Skołuba, stary od lat zepsuty zegar, w obecności obcych we dworze, na dźwięk piania koguta zaczyna wydzwaniać przerażające dźwięki - jak to określa, piekielne kuranty - na przedętych rurach. Drugim omawianym przez Skołubę elementem budzącej grozę legendy są obrazy kobiet, praprababek Miecznika, które także gdy tylko kur zapieje, a w tym czasie nieznana osoba przebywa w sali - "wyłażą z ram" po to, żeby się potępieńczo kłócić. Każda z dwóch części jest zakończona przekornym pytaniem do Macieja o to, czy przypadkiem się nie boi, gdy ten zaprzecza, Skołuba częstuje go tabaką.
