Edyta Górniak
Edyta Górniak
Edyta Górniak
Edyta Górniak
Edyta Górniak
W utworze „Dotyk” spotykamy się z opisem miłości, która wydaje się być snem. Szczęście ma swój kres, a raj posiada własne dno, którego właśnie dosięga wokalistka. Łzy płyną po jej policzkach, gdyż ubolewa nad strata ukochanego. Prawdopodobnie zbyt szczęśliwi kochankowie nie potrafili dosięgnąć raju. Został więc tylko trwały ślad po stracie wyjątkowej osoby oraz ogromna pustka w sercu.
Ukochany zaklął wokalistkę w dotyk. W ten sposób strącił ją w noc, która nigdy się nie kończy. Jedynie wspomnienia pozostały jej po miłosnym przeżyciu, które odcisnęło na jej skórze poważny ślad. Mimo wszystko wokalistka wciąż czuje swego kochanka. Nie potrafi oprzeć się temu uczuciu, które wciąż jest silne. „Czuję Cię tak mocno. Przez dal, mury wielkich miast. Co noc otulam się Tobą. Chodź, no chodź, ukryj mnie...”.