To surowy, uliczny kawałek — mieszanka bragów, przemocy i życia w świecie przestępczym. Teksty opisują handel narkotykami („trappin'”), ucieczki z plugiem, kradzieże i zemstę („retaliation is a must”), a także pokaz luksusu i statusu po „wyjściu z dna” (mansion, drogie auta). Refren i zwrotki podkreślają przynależność do frakcji („Red Rag, Blue Rag”), obecność uzbrojonych „shotterów” i gotowość do brutalnych rozliczeń — wszystko to opowiedziane w chwalebnym, bezwzględnym tonie.
W drugiej warstwie widać mechanikę przetrwania i lojalności: tekst gloryfikuje lojalność wobec ekipy, ale też normalizuje przemoc, narkotyki i mizoginię; pojawiają się elementy homofobiczne i uprzedmiotowienie kobiet. Obok chwalenia się pieniędzmi i „dripem” jest też paranoja, brak zaufania i ciągłe czuwanie — utwór to raczej raport z brutalnej rzeczywistości niż romantyzowany mit, pokazujący, że zdobycie pozycji często idzie w parze z niebezpieczeństwem i moralnym pustkowiem.