Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, Żartuje
Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj
Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz
Twoje życie to kalejdoskop uczuć
Gdy mówię kocham, to kładę na Biblii rękę
Prędzej niż ona, to Święta Księga się zatrzęsie
Nie czuję miłości kiedy widzę twe nogi
Nie liczę na pierwsze wejrzenie jak student ginekologii
Kiedy mówię, że szanuję, pamiętaj - ja to ja
I choć mam mnóstwo na głowie, to usłyszysz chapeau bas
Dam jej najpiękniejszy kwiat, poczuje emocje
Nawet, jeśli będzie to rosiczka, w której kiedyś skończę
Gdy tęsknię przeglądam listy, te najstarsze
I wierzę ślepo w słowa, jakby były napisane brailem
Póki żyję, nie będziesz płakać nade mną
To jak chińska tortura, która sprzyja obłędom
Gdy jest nadzieja, walczę do ostatniej kropli
Krew, sperma, pot i łzy to eliksiry śmiertelności
Moja ambicja jest nie rozumiana w tłumie
Życie to dziwka, każdego dnia chcę jej pocałunek
Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, Żartuje
Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj
Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz
Twoje życie to kalejdoskop uczuć
Gdy mówię nienawidzę, wygrywa ma natura
I nie trzymam języka za zębami jak Jurand
Mieszkam w krainie nienawiści nad krainami
Jesteście solą tej ziemi, a więc posypcie mi rany
Gdy mówię, że gardzę, nie myślę o kompromisie
Sprzedajne dziwki śnią o hymenoplastyce
Ludzie bez tożsamości, bo co drugi kłamie
Urojonych gangsterów zamknę w pokoju bez klamek
Gdy się wstydzę, zobaczysz w oczach pokorę
Najpierw cię spalę, potem posypię głowę popiołem
Nie jestem królem, a ten świat to nie Neverland
Gdy zechcesz się wybielić, ludzie zaczną cię oczerniać
Gdy żałuję, tylko sumienie powie żałuj
Już nie grypsuję za kratkami konfesjonału
Ze spalonej ziemi na obiecaną jak Bonaparte
Bo rozcięte luki z czasem staną się triumfalne
Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, żartuje
Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj
Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz
Twoje życie to kalejdoskop uczuć
