Justyna Steczkowska
Justyna Steczkowska
Justyna Steczkowska
Justyna Steczkowska
Justyna Steczkowska
Tekst tej piosenki opowiada o wewnętrznej walce między próbą zapomnienia a pragnieniem zatrzymania ostatniego, bliskiego momentu z kimś, kogo się kiedyś kochało. Główna bohaterka konfrontuje się z prawdą – że ich miłość była iluzją, a wiara w przeznaczenie okazała się mitem. Mimo to pojawia się pokusa, by jeszcze raz dać się ponieść emocjom, zatańczyć, choćby tylko na chwilę, zanim ostatecznie odejdą od siebie. Taniec staje się tu metaforą pożegnania – czułego, bez żalu, świadomego.
Druga część tekstu pogłębia ten stan zawieszenia – wspomnienia wracają jak autostrada, po której nie chce już biec. Bohaterka jednak odnajduje odwagę, by być znowu sobą – nie dla niego, ale dla siebie. Decyduje się jeszcze raz zatańczyć, nie z nadzieją na powrót, ale z chęcią domknięcia historii. Refren – powtarzający się jak echo – podkreśla tęsknotę za chwilą, która może już nigdy się nie powtórzyć. To subtelna, emocjonalna opowieść o miłości, rozstaniu i dojrzewaniu do pożegnania.