La Diyez - Bunalım Okulu [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

I.Verse

Bi kalem bi kağıt kalp ağrısına çare yok bu şehir yakar seni de beni de duygular demir kodes
Ömrüm bil ki 5 basamak doğduk işte çocuktuk bir zaman hep gençtik büyüdük ve göçtük
Elde sade var hüzün hayatı çözen bir şair düşün sade duvar konuşuyo
Kaldırımdan eşlik eden gölgem gündüz bende kaçıyorsa intihar mı edeyim illa benim ölmem mi gerek neden kimse yok !
Kafam 500 teste tabi soru bankası, hayat yanıtların çok çelişkili ve 21 senem fiyasko
Derin kader çizgilerin silinmiyor izleri yetiş kurtar hadi imdadıma koş
Öyle durma yardım et her gün her an her dakika ölüyorum
Bilmiyorsun, yazık halden anlamazsın, konuşsana kaç yıl görüşmedik
Uzun zaman bölüşmedik aynı ekmeği hatırla biz gülerdik
Ömür denen ne ki ? Acıyla korlanıp gönlü dağladık
Biz hergün ağladık kaderde ayrılık ,ufukta fırtına, yarın görünmez karanlık
Kırık dökük aynalar, dünya bulanık çok flu, burası bunalım okulu
Her bir derdin tiryakisi var olmuştur, beton duvara hapsolmuştur
İnsan yoktan varolduysa, yokluk nereden var olmuştur
Acıyla doğduk toprak birgün örtcek üstümüzü
Unuttuk büsbütün özümüzü, kapattım gönlümün o gözünü

Nakarat x 2

Yardım edin ne olur
Karanlık her yer donuk
Yarım kalan düşlerim kırık olmaz,çıkmaz aklımdan,yarınımdan
Yare kal demek olmaz

II.Verse

Sesim çıkmaz ayaz var soğuk o sabah yanında olmamak yetimdir her taraf
Sen bir mektup bırakmışsın 3 paragraf giriş gelişme sonuç bir anlam çıkarmak bazen zordur arkadaş kalmak
Susardı hep harf konuşmaz o dudakları mühürlendi
İstasyondan ayrılırken yırttım attım bileti, Bilmem kaç kez ben denedim
Üstelikte özür diledim Olmuyor ki nereye kadar şimdi yaşa diyorsan da
Umut kayıplarda mısralar hep boşa yaşasan ne fayda acılarla yaşamak hata
ömür batakta adeta, yıkıldı bir adam ve siyah giyen kadın manidar
Şiir yazdım eder tam 16 kıta anlamadan önce çamura saplandım sonra yürüdüm o yoldan uzaklaştım bata çıka
Dünya suyla kaplı fakat sular kadar temiz değil o eller hep kir deryası veryansın hertaraf
Hayatım pahasına ben geçtim ölümün kıyasından indim karamsar durakta
100 metre sokak ötede koştum süratle ilerledim, çok aradım ve yoksun civarda
Yıkıldım bir anda, dönüp dolaş aynı teraneler bunaldım yeter artık anla