Phoebe Bridgers
Phoebe Bridgers
Phoebe Bridgers
Phoebe Bridgers
Phoebe Bridgers
Według Bridgers ta piosenka opowiada o przedawkowaniu heroiny przez bliskiego przyjaciela. Śmierć jest motywem przewodnim całego albumu. Bridgers mówi: „Dużo myślę o śmierci. Czuję, że wielu moich przyjaciół, zwłaszcza artystów, jest pochłoniętych ideą nieuchronności śmierci”.
Ten sen, który ona ma, może być interpretowany na wiele sposobów przez ludzi, którzy interpretują sny. Dlaczego żaden z jej przyjaciół jej nie ratuje? Może to analogia do jej smutku, że czuje się osamotniona w swoim cierpieniu i czuje, że przyjaciele nie mogą jej z tego pomóc. Jak jednak wyjaśnia w następnym wierszu, nie wierzy już w interpretowanie treści snów. Jej wyszczególnienie tego konkretnego snu w piosence stwarza jednak możliwość, że część niej uzna swoje sny, a przynajmniej ten, za znaczące w jakiś sposób.
Zamiast tego odrzuca przesądne i freudowskie przekonania o tym, co może oznaczać sen, tracąc być może poczucie dziecięcego zachwytu, coś, co często przejawiają osoby w epizodzie depresyjnym, do czego cała piosenka nawiązuje w całości. Kiedy ludzie czują się smutni, a zwłaszcza gdy doświadczają objawów depresji, często wydaje się, że tak było od zawsze. Ten smutek i depresja były zawsze obecne. Gorzej, że ten smutek zawsze będzie.