Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Drugi singiel promujący nadchodzące wydawnictwo pt. "Pierwszy dzień po końcu świata", którego premiera została zapowiedziana na koniec sierpnia 2019 roku. Podmiot mówiący w utworze to osoba, która chce powiedzieć odbiorcy, że pogodził się ze swoją samotnością, spowodowaną głównie licznymi zawodami - "Jak nie byłeś sam, jak zwierciadła przy upadkach/ Życie zapisana karta, przez nią wciągam haj/ Przez nią wciągam haj, każda ta kochana twarz/ Gdzieś odpadła, gdzieś zamarzła/ Już nie tęsknię, już nie błagam/ Każda rana wysuszyła moje oczy."
Podmiot mówiący w utworze zwraca uwagę, że nie chodzi wyłącznie o samotność rozumianą jako brak związku miłosnego, ale także samotność, jako brak bliskich osób - przyjaciół. Do osób, które pytają go "co słychać" woli nie odpowiadać, ponieważ wie, że tym osobom brakuje jego doświadczeń i właśnie samotności, która pozwala poznać i zrozumieć nie tylko siebie, ale także otaczający świat.
Mężczyzna mówiący w utworze podkreśla, że początkowo smuciły go utracone osoby i relacje, a każda taka historia pozostawiała po sobie emocjonalną ranę. Jednak z czasem mężczyzna przyzwyczaił się do tego, że ostatecznie zawsze zostaje sam i podobne sytuacje nie wzbudzają w nim już takich emocji (prawdopodobnie nie wzbudzają żadnych emocji, ponieważ już na początku znajomości zakłada, że i tak jest, bądź zostanie sam, więc nie warto w znajomość inwestować), ale powodują, że nie potrafi się już uśmiechać, a człowiek staje się dla niego uosobieniem "zła", które nieustannie krzywdzi i rani.
