Sentino
Sentino
Utwór rysuje obraz artysty, który osiągnął znaczący sukces materialny i ugruntowaną pozycję w świecie muzyki, co manifestuje się luksusowym stylem życia, pełnym drogich marek takich jak Cartier, Prada czy Louis Vuitton. Narrator nie ukrywa swojej zamożności, jednocześnie podkreślając, że droga na szczyt była wyboista, naznaczona zdradami ze strony dawnych przyjaciół i koniecznością pokonania licznych wrogów. Mimo bolesnych doświadczeń z przeszłości i problemów, takich jak PTSD, dominuje w nim poczucie triumfu i siły.
Artysta z dużą pewnością siebie deklaruje swoją wyższość nad konkurencją, twierdząc, że jego twórczość przewyższa dokonania innych, co wywołuje zazdrość i kompleksy. Gardzi hejterami oraz fałszywymi postaciami na scenie, podkreślając swoją autentyczność i wpływy sięgające od Warszawy po Marbellę. Ogromna zmiana statusu, od skromnych początków do obecnego bogactwa i rozpoznawalności, jest dla niego powodem do dumy, a jednocześnie stanowi przestrogę dla tych, którzy próbowaliby stanąć mu na drodze.