AFU
AFU
AFU
Ten tekst ma kosmiczno-metaforyczny charakter i przedstawia rapera jako istotę o nadludzkiej, wręcz międzygalaktycznej świadomości. Autor opisuje swoją twórczość jako siłę porównywalną z energią słońca lub czarnej dziury — potężną, wciągającą i transformującą. Jego umysł to centrum galaktyki, źródło światła, które oświeca innych i wpływa na rzeczywistość. Pisanie staje się tu aktem energetycznym: każde słowo wywołuje reakcję łańcuchową, zapala świat, rozświetla ciemność i odsłania to, czego inni nie potrafią zobaczyć. To połączenie naukowej symboliki z duchową wizją świadomości, która przenika i ożywia przestrzeń.
Druga warstwa tekstu ma wymiar egzystencjalny — autor sugeruje, że jego istnienie wykracza poza granice czasu i przestrzeni. To nie tylko raper, ale istota energetyczna, której umysł porusza światem. Jego światło jest tak silne, że nawet patrzenie na niego może oślepiać. Wersy o „eclipse” i „night vision” wskazują na paradoks: by naprawdę zobaczyć prawdę, trzeba spojrzeć w ciemność. Całość to metafora przebudzonej świadomości i potęgi umysłu, który potrafi zmieniać rzeczywistość — wizja artysty jako kosmicznego źródła energii i inspiracji.