AFU
AFU
AFU
Ten tekst to surowy, uliczny manifest rapera, który opowiada o realiach życia na marginesie społecznym — w świecie przemocy, pieniędzy, ambicji i przetrwania. W pierwszej zwrotce autor tworzy obraz codzienności pełnej kontrastów: z jednej strony zbrodnia, korupcja i pogoń za władzą, z drugiej – jego własna droga artystyczna, w której poezja i freestyle stają się sposobem na przetrwanie i wyrażenie siebie. Mówi o tym, jak ludzie gonią za pieniędzmi, władzą i statusem, a on sam próbuje odnaleźć sens i czystość w świecie skażonym hipokryzją. Między wersami przebija się ironia – raper wie, że to wszystko to gra, a mimo to bierze w niej udział, bo nie ma innego wyjścia.
W drugiej zwrotce ton staje się bardziej introspektywny. Autor przyznaje, że choć otacza go chaos i bieda, jego siła leży w słowie i świadomości. Nie potrzebuje złota, by czuć swoją wartość – jego bogactwem są wersy, talent i autentyczność. Mimo że inni mają więcej pieniędzy i sukcesów, on ma coś, czego nie da się kupić: styl, głębię i wierność sobie. To tekst o godności w świecie fałszu, o sile artysty, który potrafi pozostać sobą, nawet jeśli życie wystawia go na próbę.