AFU
AFU
AFU
Ten tekst piosenki jest rozbudowanym manifestem rapera, który przedstawia siebie jako artystę ponadprzeciętnego — inteligentnego, świadomego swojej wartości i niezależnego od opinii innych. W kolejnych zwrotkach autor porusza temat rywalizacji w świecie rapu, ukazując siebie jako kogoś, kto dominuje zarówno intelektualnie, jak i twórczo. Jego styl to gra słów, wieloznaczności i pewność siebie, która graniczy z arogancją. Mówi o tym, że podczas gdy inni marnują życie na powierzchowne rzeczy — przemoc, pieniądze, narkotyki — on dąży do wyższego celu: do szczytu, którego nikt wcześniej nie osiągnął. W jego wizji bycie królem to za mało; prawdziwa wielkość polega na tworzeniu własnych zasad i drogi.
W dalszej części utworu raper przechodzi w ton bardziej refleksyjny i filozoficzny. Zastanawia się nad autentycznością, iluzją sukcesu i nad tym, jak ignorancja potrafi zniszczyć nawet tych, którzy próbują coś zmienić. Tekst dotyka też tematów wolności, manipulacji i fałszu — zarówno w społeczeństwie, jak i w ludziach. Końcowe wersy nabierają mistycznego, niemal egzystencjalnego charakteru: autor opisuje wewnętrzne przebudzenie, zderzenie z własnym umysłem i poszukiwanie prawdy w świecie pełnym pozorów. Całość to połączenie agresji, introspekcji i filozoficznego buntu — swoisty monolog artysty, który nie tylko walczy o uznanie, ale też o zachowanie siebie w świecie pełnym iluzji.