Alfred, Lord Tennyson
Alfred, Lord Tennyson
Ten tekst opowiada o królu, który nie potrafi pogodzić się ze spokojnym, nudnym życiem pośród codziennych obowiązków. Czuje, że bycie władcą, wydawanie praw i siedzenie u boku starzejącej się żony nie jest dla niego przeznaczeniem. Tęskni za podróżami, przygodami i odkrywaniem świata – za życiem pełnym ryzyka, walki i intensywnych przeżyć, które definiowały jego tożsamość. Uważa, że każda nowa chwila życia powinna być wykorzystana, a doświadczenia są jak brama prowadząca do kolejnych, nieodkrytych miejsc.
W dalszej części bohater zwraca się do swoich dawnych towarzyszy, zachęcając ich do ostatniej wielkiej wyprawy. Chociaż wiedzą, że są starzy i osłabieni, pragną jeszcze raz poczuć smak wolności i podjąć wyzwanie, które nada ich życiu sens aż do samego końca. Wierzą, że mimo upływu lat pozostali silni duchem – gotowi „dążyć, szukać, znajdować i nie poddawać się”. Tekst jest więc manifestem nieustającego dążenia do celu i odmowy pogodzenia się z biernością.