„Często myślę o takich rzeczach jak wiara i to, w co decydujemy się wierzyć. Kiedy byłam dzieckiem, wierzyłam we wszystko. Byłam przekonana, że magia i Yoda istnieją naprawdę. Dosłownie ćwiczyłam poruszanie rzeczami mózgiem, wiedząc, że pewnego dnia będę w stanie opanować tę umiejętność.
Kiedy pisałam tę piosenkę, przekazywałam ten moment rozczarowania, kiedy ta wiara w rzeczy, w ludzi na świecie zaczyna zanikać. W piosence porównuję to uczucie do unoszenia się w próżni kosmicznej, ale tak naprawdę to tylko wizualizacja, kiedy magiczna sztuczka zostaje ujawniona i nagle nie wiesz już, w co wierzyć. Kiedy odkrywane są wady ludzi i rzeczy, które kochasz, narasta ból, który jest zarówno pokorny, jak i rozczarowujący.
