Zazwyczaj myśląc o przodkach mamy na uwadze szacunek do przeszłości i tradycji. Wspominamy dzieje człowieka, skupiając się na tym, jak ogromny postęp poczyniliśmy od czasu, gdy zeszliśmy z drzewa. Zapominamy jednak często o tym, co siedzi jeszcze głębiej w naszej krwi, co zawdzięczamy jeszcze wcześniejszym przedstawicielom naszego gatunku. Jesteśmy w końcu zwierzętami i pomimo tysięcy lat, jakie minęły od czasów naszej prymitywności, dalej możemy obserwować pozostałości po przodkach.
Nathan zwraca naszą uwagę na ogrom przemocy i brutalności, jaki jest wpisany w naszą historię. Tak naprawdę jesteśmy drapieżnikami, mimo że staramy się poskromić swą brutalną stronę za pomocą siły umysłu. Niezliczone wojny, masowe zabójstwa i konflikty pokazują nam jednak, że nie wychodzi nam to zbyt dobrze. Sam wokalista przyznaje tutaj, że płynie w nim krew nie tylko europejska, ale i rdzennych amerykanów, którzy przecież byli ofiarami rzezi ze strony kolonistów.
Skoro więc mówi się że w krwi tkwi nasze dziedzictwo, to Nathan „odziedziczył” w spadku i lata bestialskich morderstw, jak też strach i bezradność towarzyszącą ich ofiarom. Tak więc jak nasi rodzice przekazali nam ten obrzydliwy ładunek przeszłości, tak i my przekażemy go potem naszym dzieciom. Nasza drapieżna strona nigdy nas nie opuści i będzie dalej czekać uśpiona na kolejną okazję, by wyłonić się na powierzchnię.
