Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Utwór wyraża głęboką tęsknotę za utraconą miłością oraz silną niechęć do otwierania się na nowe relacje. Podmiot liryczny deklaruje, że woli być postrzegany jako "głupiec", niż próbować budować relację z kimś nowym, ponieważ w jego oczach nikt nie jest w stanie dorównać ideałowi byłego partnera lub partnerki, do tego stopnia, że potencjalni nowi kandydaci wydają się być "nawet nie w połowie tak wartościowi". Codzienność wypełniają mu samotność i pielęgnowanie wspomnień: tańczy samotnie do ulubionych piosenek ukochanej osoby, a jej/jego nieobecność odczuwa jako utratę "słońca", co pogrąża go/ją w metaforycznej ciemności i smutku, gdzie nawet płacz przestaje przynosić ulgę.
Chociaż podmiot liryczny zdaje sobie sprawę, że powinien ruszyć naprzód ("jestem tu, gdy powinienem/powinnam odejść"), wciąż emocjonalnie tkwi w przeszłości, kurczowo trzyma się nadziei na powrót tej osoby ("marząc, byś się ustatkował/a lub wrócił/a"). Podkreśla, że jest gotów zaakceptować wszystkie jej/jego wady i przeszłe błędy ("wezmę twoje błędy"), byle tylko nie doświadczać bólu rozłąki i wszechogarniającej tęsknoty. Próby racjonalnego przekonania siebie o konieczności zakończenia tego etapu życia ("licząc wszystkie powody, dla których ona nie jest dla mnie odpowiednia") okazują się bezskuteczne w obliczu przemożnego pragnienia bycia z tą jedną, idealizowaną osobą.
