Igoronco - Edytuj [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Na nieszczęście ogółu, bo też nigdy nie było to jego mocną stroną/
Zaczęliśmy przekładać komunikację pisaną nad tą mówioną/
Ewolucja, ta dziwka, zmieniła zasady i nie wiadomo/
Czy dla zabawy, czy zwady – z każdą z tych opcji się zgadzam. Częściowo/
Pewnie w tym momencie, tysiące Polaków na fejsie/
Stawia wykrzyknik po przerwie, a nie tam jego miejsce/
Wszystko ma swoje miejsce i pierdolony apostrof ma swoje miejsce/
Na pewno nie tam gdzie chcesz, bo tak chcesz. Powiem ci co jest pierwsze w kolejce/
Rzeczowniki odmieniamy przez przypadki, nie wyjąwszy nazw własnych/
Może warto zacząć od tego, może da się to tak załatwić/
Jeśli to słowo kończy się spółgłoską, to weź nie wymyślaj kombinacji cudacznych/
Anglosaskie pochodzenie jego nie zwalnia cię z tego, byś myślał

Mówić w tym językiem, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/
Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/
Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/
Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/
Pisać w tym języku, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/
Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/
Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/
Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/

Do mojego miasta przyjechał grać w piłkę jeden koleś – urodził się w Grodnie/
Pomyślałby, że kraj, do którego się wybierał, to Polska, nie Poland - nic podobnego, och, nie!/
Dostał dychę, jak „Okoń”, a nad dychą dowód, że ktoś ma głęboko w dupie/
że lepiej wiemy od Anglików, jak go zapisać – skoro to Rusek. Trochę się gubię/
To jest tak głupie! Ludzie siedzieli na forum i się męczyli z odmianą i apostrofy
– nie będę powtarzał się w drugiej/
Nie chodzi o to, że jakoś hiper poprawnie mówię i piszę/
Ani że wszyscy mają, ale mogliby chociaż myśleć/

Mówić w tym językiem, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/
Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/
Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/
Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/
Pisać w tym języku, to pieprzony zaszczyt i wielki honor/
Tylko poznaj go i nie mówmy o tym, czy łatwy, bo wiadomo/
Ale ponoć hojnie odpłaca tym co są w nim władni/
Wtedy każde słowo więcej waży i może... z odrobiną wyobraźni/