Ten tekst opowiada o refleksjach rapera nad własną drogą i przemijaniem w życiu artysty. W pierwszym akapicie bohater mówi o ciągłym ruchu i zmianach — nowe plany, nowe doświadczenia, pociągi i spotkania, a także o rozstaniach i pożegnaniach z ludźmi po drodze. Wspomina początki swojej kariery, pierwsze beaty od DJ-a, brak wsparcia w kluczowych momentach i jedyną osobę, która go naprawdę „hookowała” — Critical. Całość pokazuje samotność artysty w drodze do celu, ale też konieczność akceptacji, że „niektórzy przychodzą, niektórzy odchodzą”.
Drugi akapit jest bardziej osobisty i refleksyjny — raper wraca pamięcią do dzieciństwa i pierwszych doświadczeń w nowym środowisku, opisując konflikty, poczucie obcości i ból adaptacji („krew na nowych butach”). Wspomina o próbach odnalezienia siebie, także w duchowym kontekście (chodzenie do kościoła), ale widać, że nie zawsze przynosi to oczekiwane efekty. Tekst pokazuje, że sukces artysty to nie tylko błysk fleszy i nowe projekty, ale też wewnętrzna walka, nostalgia i refleksja nad tym, co naprawdę się liczy w życiu i karierze.