Sam tytuł utworu prawdopodobnie odnosi się do popularnego amerykańskiego serialu science fiction "Westworld" wyprodukowanego przez Kilter Films, Bad Robot Productions, Jerry Weintraub Productions oraz Warner Bros. Television, który jest luźną adaptacją filmu "Świat Dzikiego Zachodu" z 1973 roku, stworzonego przez Michaela Crichtona. Naukowiec tworzy futurystyczny park rozrywki, który zamieszkany jest przez posiadające sztuczną inteligencję tzw. "hosty". W miejscu tym ludzie mogą spełniać swoje najbardziej mroczne fantazje. Odnajdujemy tam archetypy zła - mężczyznę w czerni, dobra - córkę gospodarza oraz ocalenia - nowo przybyłego mężczyznę,który doskonale włada bronią. Podmiot w utworze chce wierzyć, że nie wpisuje się w te sztywno zarysowane figury społeczne - "Ja czuje się jak w Westworld, ale jak ty/ Do końca wierzę, że nie jestem zły." Jednak doskonale rozumie, że każdy - tak samo on, jak i adresatka jego słów, a także wszyscy o których mówi w utworze mają do odegrania określoną rolę w społeczeństwie: "Ty kłamiesz prosto w oczy, jak te nowsze hosty/ Bo każdy z nas jest nim."
Podmiot mówiący w utworze chce aby odbiorca jego słów zrozumiał, że dla niego wartość stanowi bycie sobą i życie w zgodzie z własnymi potrzebami i przekonaniami, nie ważne są dla niego konwenanse i odgórnie przypisywane mu role. Mężczyzna obawia się tylko samotności, pytając: "Powiedz co zostanie, płacz/ Kiedy ogień się wypali w nas/ Lepiej powiedz co zostanie nam/ Tu trochę tych zdjęć, uśmiechów i szans/ I parę tych chwil, których teraz nam brak." Kartky stosuje także w utworze odniesienia do innych swoich piosenek - "Ballady Disidenta" czy "Dziewczyny Szamana."
