Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
„Krople” to albo romantyczne wyznanie człowieka zbyt nieśmiałego, by wprost pokazać komuś, co do niego czuje, albo po prostu obraz klasycznego wręcz stalkera. Niczym Sting w „Every Breath You Take”, Skawiński stawia się tutaj w roli mężczyzny do bólu zakochanego w kobiecie nie zdającej sobie nawet sprawy z jego istnienia. Noc w noc stoi pod jej oknem, po prostu patrząc na nią i umierając z miłości, niezdolny do tego by wykonać jakiś krok w stronę wyjścia z ukrycia.
Chciałby zapewne znaleźć w sobie odwagę by wprost powiedzieć co leży mu na sercu, ale najzwyczajniej w świecie nie potrafi. Nie jest w stanie też sobie odpuścić, dlatego powtarza swój koniec końców niepokojący rytuał każdego wieczoru. Przelotne chwile, w których jego ukochana pojawia się w oknie sprawiają, że chce mu się żyć i krew szybciej płynie w jego żyłach.
Czy kiedykolwiek uda mu się wyjść z cienia i wprost oznajmić swoje uczucia, czy może rozwinie się to w bardziej potwornym kierunku, czy w końcu złapie go policja albo sam znudzi się swoją obsesją – tego nie wiemy. Teraz jednak stoi pod tym nieszczęsnym oknem, podczas deszczu, a po jego twarzy spływają krople, będące być może jego łzami, albo tylko owym deszczem.
