Utwór otwiera prorocze, mówione intro zapowiadające „Dzień Burzy” – czas gwałtownej przemiany, w którym „stary świat” zostaje zniszczony, a „nowy” nadchodzi bez wyzyskiwaczy, pazernych rządów i bankierów. Padają retoryczne pytania, czy broń może powstrzymać huragan albo trzęsienie ziemi, co ma podkreślić nieuchronność nadchodzącego sądu i bezsilność człowieka wobec sił większych niż on.
W zwrotce K‑Rino rozwija apokaliptyczny obraz, odwołując się do motywów religijnych (m.in. Master Fard Muhammad, Mahdi i Chrystus, „statki na niebie”) i oskarżając „Szatana” o trwanie w zbrodniach. W jego narracji USA wkraczają w „ostatnie dni”, doświadczając plag i kryjąc „niewidzialny plan”, a systemowa niesprawiedliwość szczególnie dotyka Czarnych i muzułmanów. Pada ostry zarzut, że „prawdziwym państwem terrorystycznym” jest Ameryka; jednocześnie narrator wzywa słuchaczy do rachunku sumienia i zadbania, by dobre uczynki przeważyły nad złymi.
