Ks. Jakub Bartczak - Przypowieść o synu marnotrawnym [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

[Zwrotka 1]
Zacznę od początku
Był bogaty ojciec, co miał dwóch potomków
Młodszy zażądał połowy majątku
Wziął co swoje, był nie w porządku
Odszedł z domu, myślał, że w innym mieście
Żyjąc rozrzutnie odnajdzie swoje szczęście
Po wyjeździe, jak to najczęściej, za pełnym portfelem
Pojawili się wokół niego pseudoprzyjaciele
Obce miasto, pokus tak wiele
Młody się wciągnął w życie, rozrywki
Wszystkie używki, pusty lansik
Skończył się szybko, jak skończył się hajsik
Bez pieniędzy, na skraju nędzy
Poznał co głód, wyrzucony na bruk
Wspominał miejsce, miłość i ciepło
W końcu nie wytrzymał i coś w nim pękło

[Refren]
Kto ma uszy, niechaj słucha - to Boża nauka
Dowiesz się więcej jeśli otworzysz duszę i serce
Poznaj więcej, zrozum więcej
X2

[Zwrotka 2]
Postawiony do pionu
Wrócił do ojca, do rodzinnego domu
Gdy ten go zobaczył, jak uczy Pismo
Wpadł mu w ramiona, bo oddałby wszystko
Temu, za którym serce mu biło
Taka jest ta miłość
Syna też ubrał w najlepszą szatę
I tutaj mamy wątek ze starszym bratem
Dla niego przegięcie
Ojciec urządził młodszemu przyjęcie
Zazdrość, zawzięcie, złość i zawiść
Mogą dużo zła w rodzinie sprawić
Brat bratu omal nie skoczył do gardła
Sytuacja jak u Kaina i Abla
Ojciec wyjaśnił, by syn się nie pogrążył
Młodszy był umarły, a teraz ożył
Zrozumieć to trudno
Ale ojciec kocha obu mocno, po równo

[Refren]

[Zwrotka 3]
Była to przypowieść o synu marnotrawnym
Ona, jak każda, zawiera Boże Prawdy
Oto sens tych słów:
Ojcem jest Bóg
Co na ciebie czeka, wróć do domu
Jak upadłeś, ziomuś, to stań do pionu
W oczach Bożych jesteś bezcenny
Bóg jest miłosierny
On nie osądza
Bez względu zawsze kocha, bez końca