Kubańczyk
Kubańczyk
Utwór jest nostalgicznym hołdem dla przyjaciół, których już nie ma, "chłopaków z osiedla", których "zakryła ziemia". Narrator wyraża głęboką tęsknotę i żal z powodu niedokończonych rozmów, symbolicznie pragnąc "zadzwonić do nieba", by podzielić się tym, co u niego słychać. Wspomina trudne, ale pełne braterskich więzi dzieciństwo na "trudnych osiedlach", gdzie marzeń było więcej niż realnych szans, a wspólne boisko pamięta każdy uśmiech i każdą łzę, kształtując lojalność i poczucie, że rodzina i przyjaciele to świętość.
Piosenka opisuje również drogę narratora do sukcesu, którą zawdzięcza między innymi muzyce rap, będącej dla niego ucieczką od perspektywy więzienia lub przedwczesnej śmierci. Mimo osiągnięcia sławy, popularności i znacznej poprawy statusu materialnego, artysta podkreśla swoją niezmienność i wierność osiedlowym korzeniom oraz wartościom tam wyniesionym. Wciąż czuje silną więź z dawnym życiem, co udowadnia wracając na stare śmieci i wzruszając się na wspomnienie przyjaciół, dla których "poszedłby w ogień", zapewniając, że w głębi serca pozostał taki sam.