Lordofon
Lordofon
Ten tekst piosenki to ironiczna i błyskotliwa refleksja na temat współczesnych pragnień, iluzji luksusu i nieustannego poczucia braku spełnienia. Autorka gra z wizerunkiem bogactwa i potęgi – „dwa jachty, brylanty, pałacyk” – tylko po to, by natychmiast go podważyć, pokazując, że nawet w najwygodniejszym łóżku mogą przyjść myśli pełne niepokoju. Motywy historyczne i kulturowe – Maria Antonina, Ludwik XVI, Frida, Mona Lisa, Wenus z Milo – budują kontrast między pozorną potęgą a kruchością ludzkich emocji.
Powracający refren „wciąż nie wiem czego chcę” to uniwersalne wyznanie pokolenia żyjącego w świecie nadmiaru – wyborów, możliwości, ról i tożsamości. Mimo pozornej wolności i dostępności wszystkiego, ciągle pozostaje pustka i pytanie o sens. Tekst uderza w czułe punkty współczesności – presję sukcesu, fałszywe obietnice szczęścia, kult samorealizacji – ale robi to z humorem, autoironią i lekkością, która nie odbiera mu głębi.