Solipsyzm jest poglądem filozoficznym, według którego rzeczywistość jest tylko częścią naszego umysłu; nic nie istnieje tak naprawdę i każdy z nas ma swój własny świat, tworzony na podstawie swoich doświadczeń i subiektywnych wrażeń. Nie można wtedy mówić o żadnych absolutnych prawdach i wszystko zależy od tego, jak będziemy postrzegać to, co nas otacza. Za pomocą tego pojęcia Que chce nam pokazać względność świata.
Samemu czuje się, jakby on, a osoba na jaką jest kreowany były dwoma zupełnie innymi od siebie bytami, które przenikają się, ale nigdy nie są sobie tożsame. To, jak postrzegają go ludzie nie jest w żadnym stopniu tym, za kogo sam się uważa, dlatego też nie ma się co dziwić, że odczuwa dysonans, słuchając opinii na swój temat. Szczerze dziwi go to, że inni zdają się znać go lepiej od siebie i oceniają go na podstawie tylko jakichś mglistych przesłanek, a nie tego, kim jest naprawdę.
Autor idzie nawet o krok dalej, poddając w wątpliwość czy ktokolwiek jest w stanie dostrzec to, jak rzeczywistość wygląda naprawdę. Może sam nie zna prawdziwego siebie i jego natura jest czymś niekodkrytym, niedostępnym jakiemukolwiek obserwatorowi? "Loki" przedstawiają nam naprawdę solidną rozkminę dotyczącą tego, co możemy uznać za prawdziwe. Ten kawałek prowokuje nas do myślenia i zadawania naprawdę ciekawych pytań, co w sumie nie jest dziwne, patrząc na twórczość Kuby. W końcu nie wydaje się on unikać poruszania trudnych tematów, a to zawsze się ceni.
