Ren - Hi Ren [tekst, tłumaczenie i interpretacja piosenki]

Cześć, Ren
Minęło trochę czasu, tęskniłeś?
Myślałeś, że mnie pochowałeś, prawda? Ryzykowne...
Bo zawsze wracam
W głębi duszy wiesz, że...
W głębi duszy wiesz, że zawsze jestem na peryferiach
Ren, nie cieszysz się, że mnie widzisz?
Minęły tygodnie, odkąd rozmawialiśmy brachu, wiesz, że mnie potrzebujesz
Ty jesteś owcą, ja pasterzem, nie jest twoim zadaniem, by mnie prowadzić
Nie jest twoim zadaniem odgryzanie ręki, która mnie karmi

Cześć, Ren
Poświęciłem trochę czasu na zachowanie dystansu
Poświęciłem trochę czasu na bycie nieruchomym
Odkąd mój terapeuta powiedział mi, że jestem chory, poświęcam trochę czasu na bycie samemu
I ostatnio robię postępy
I nauczyłem się kilku nowych umiejętności radzenia sobie
Więc tak naprawdę nie potrzebowałem cię tak bardzo, człowieku
Myślę, że musimy po prostu zdystansować się i odpocząć

Ren, brzmisz na bardziej szalonego niż ja
Myślisz, że ci lekarze naprawdę są po to, żeby cię prowadzić?
Przechodziłem przez to milion razy
Twój cywilny umysł jest tak doskonały w byciu ciągle okłamywanym
Dobra, weź kolejną pigułkę, chłopcze
Zatop się w dźwięku białego szumu
Postępuj zgodnie z tym 10-stopniowym programem, raduj się!
Wszystkie twoje problemy znikną! Cholernie głupi chłopaku

Nie kolego, tym razem jest inaczej, zaufaj mi
Czuję, że wszystko może zaczynać się układać
A moja muzyka też trochę sobie radzi
Jakbym rzeczywiście mógł zrobić coś wspaniałego
A kiedy odejdę, może zostanę zapamiętany
Za zrobienie ze sobą czegoś wyjątkowego
Dlatego uważam, że nie powinniśmy rozmawiać, człowieku
Bo kiedy jesteś ze mną, to nigdy nie wydaje się pomagać

Myślisz, że możesz mnie amputować?
Ja jestem tobą, ty jesteś mną, ty jesteś mną, ja jestem nami
Jesteśmy jednością, podzieloną na dwoje, co tworzy jedność, więc widzisz
Musisz się zabić, jeśli chcesz zabić mnie
Nie zostaję na obiedzie, nie jestem resztkami na boku
Oh, twoja muzyka świetnie sobie radzi? Facet z urojeniami!
Gdzie jest twój hit z pierwszej dziesiątki? Gdzie jest twój wywiad z Oprah?
Gdzie twoje Grammy, Ren? Nigdzie!

Tak, ale moja muzyka nie jest aż tak komercyjna
Nigdy nie goniłem za liczbami, statystykami czy statystykami
Nigdy nie piszę dżingli do radia
Nigdy nawet nie grają mojej muzyki, więc dlaczego miałbym się tym przejmować?
Ale moja muzyka naprawdę łączy
A ludzie, którzy jś znajdują, szanują ją
I to mi wystarczy, bo to życie było ciężkie
Daje mi to cel, w którym mogę odpocząć

Człowieku, brzmisz tak pretensjonalnie!
Ren, twoja muzyka jest taka egocentryczna
Nikt nie chce słyszeć kolejnej piosenki o tym, jak bardzo siebie nienawidzisz, zaufaj mi
Powinieneś mieć tyle szczęścia
Masz mnie w sobie, abym cię prowadził
Przypominam ci abś zarządzał oczekiwaniami, zapewniam
Perspektywa, ta rzecz, którą zaniedbałeś, rozumiem
Chcesz być wielką sprawą... Następny Jimi Hendrix? Zapomnij o tym

Człowieku, to nie tak

Człowieku, to po prostu tak
Jestem w tobie, cioto

Nie, nie jest tak, człowieku, mylisz się, kiedy piszę, że mam moje miejsce

Pozwól mi zburzyć czwartą ścianę, uznając tę piosenkę

Ren siada
Ma przebłysk geniuszu
Chce napisać piosenkę, której nie było wcześniej
Walka z podświadomością...
Eminemowi się udało

Grał na gitarze

Plan B to zrobił
Człowieku, nie jesteś oryginalne, jesteś przestępcą
Kalkującym artystą, szczytem twojego sukcesu jest kradzież materiału innych ludzi
Ren, stary, już to wszystko słyszeliśmy
Ohh "Ona sprzedaje muszelki na brzegu morza"

Pieprz się, nie potrzebuję cię, nie potrzebuję tego słuchać
Bo dobrze sobie radzę sam, jestem geniuszem!
I będę wielki, i wywołam zainteresowanie
I wstrząsnę całym światem pod nami

Zgadza się, mów swoją prawdę
Wylewa się z ciebie twój pieprzony kompleks boga
To odświeżające usłyszeć, jak to mówisz!
Zamiast to bagatelizować...

„Oh, w muzyce chodzi o proces twórczy, a jeśli ludzie mogą znaleźć w tym coś, do czego można się odnieść, to jest to tylko bonus”

Pieprz się, ku*wa, zabiję cię, Ren

No to ku*wa zabij mnie
Ku*wa, zrób to, Ren

Zrobię to, patrz jak to udowadniam, kim jesteś by wątpić w moją muzykę?
Bo to ja decyduję jeśli umrzesz

Tak, ja dyktuję warunki, więc ja wybieram, kto przeżyje
Zwiążę cię w supełki, a potem zamknę w środku

Wiadomości...
Zostałem stworzony u zarania stworzenia
Jestem pokusą
Jestem wężem w Edenie
Jestem powodem zdrady
Ścięciem wszystkich królów
Jestem grzechem bez ładu i składu
Słońce poranka, Lucyferze
Antychryst, ojciec kłamstwa
Mefistofeles
Prawda w blenderze
Kłamliwy pretendent
Wygnany mściciel
Sprawiedliwe poddanie się
Kiedy stoję przed moim zaćmieniem słońca
Moje imię jest wyszyte na twoich ustach, więc widzisz
Nie ulegnę woli śmiertelnika, słabego i normalnego
Chcesz mnie zabić? Jestem wieczny, nieśmiertelny
Żyję w każdej decyzji
Ten katalizowany chaos, który powoduje podziały
Żyję w śmierci, początku końca
Jestem tobą, ty jesteś mną, ja jestem tobą, Ren

Cześć Ren...
Poświęciłem trochę czasu na zachowanie dystansu
Poświęciłem trochę czasu na bycie nieruchomym
Poświęciłem trochę czasu na bycie samemu i pół życia spędziłem chory
Ale jestem pewien, że coś zaczyna się zmieniać
Tak pewny jak fakt, że noc ma świt
Tak samo pewien jak deszcz, który wkrótce wyschnie, gdy staniesz w oku cyklonu

Zostałem stworzony do testowania i przekręcania
Zostałem stworzony, by mnie łamać i bić
Zostałem stworzony jego ręką, to wszystko jest częścią planu, że stoję na własnych nogach
A wiesz me, moja wola jest wieczna
I znasz mnie, spotkałeś mnie już wcześniej
Twarzą w twarz z bestią, powstanę ze wschodu i osiądę na dnie oceanu
I ja też używam wielu imion
Niektórzy znają mnie jako nadzieję
Niektórzy znają mnie jako głos, który słyszysz, gdy poluzowujesz pętlę na linie
I wiesz, skąd wiem, że będzie mi się powodziło?
Bo dziś stoję tu obok ciebie
Stałem w płomieniach, które spaliły mój mózg
I ani razu nie drgnąłem ani nie drgnąłem
Więc kulij się przed człowiekiem, którym się stałem
Kiedy śpiewam z całych sił
Że nie przejdę na emeryturę, stanę w twoim ogniu, zainspiruję potulnych do bycia silnymi
A kiedy odejdę, powstanę
W muzyce, którą zostawiłem za sobą
Okrutnie wytrwały, nieśmiertelny jak ty
Jesteśmy monetą o dwóch różnych stronach

Mając 17 lat wykrzyczałem do pustego pokoju, na czyste płótno, że pokonam siły zła i przez następne 10 lat życia ponosiłem konsekwencje... Autoimmunizacją, chorobą i psychoza... Kiedy dorastałem, zdałem sobie sprawę, że w wojnie fizjologicznej nie ma prawdziwych zwycięzców ani prawdziwych przegranych. Ale były ofiary i byli studenci. To nie było starcie Dawida z Goliatem, to było wahadło wiecznie kołyszące się od ciemności do światła. A im intensywniej świeciło światło, tym ciemniejszy rzucał cień.

To nigdy nie była dla mnie bitwa do wygrania, to był wieczny taniec i podobnie jak w tańcu, im bardziej się sztywniałem, tym stawał się trudniejszy. Im bardziej przeklinałem swoje niezdarne kroki, tym bardziej walczyłem. I tak się zestarzałem i nauczyłem się relaksować, i nauczyłem się mięknąć, i ten taniec stał się łatwiejszy. To właśnie ten wieczny taniec oddziela istoty ludzkie od aniołów, od demonów, od bogów. I nie wolno mi zapominać, nie wolno nam zapominać, że jesteśmy istotami ludzkimi.

Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.