W warstwie lirycznej jest to prosta piosenka o burzliwym romansie, napisana z perspektywy mężczyzny zdradzanego przez tytułową Cecylię. Chociaż podmiot liryczny „kocha się z nią po południu”, po powrocie do łóżka znajduje już konkurenta, który zajął jego miejsce. Zrozpaczony, „na kolanach” błaga kobietę, aby przestała łamać mu serce i wróciła w jego ramiona. Kiedy ta odpowiada przychylnie na jego prośby – prawdopodobnie bawiąc się uczuciami kochanka – mężczyzna traci głowę z radości. Można zadać sobie pytanie – na jak długo?
Nie wiadomo, kim jest tytułowa kobieta – niektórzy próbowali utożsamiać ją z Cecylią z Rzymu, chrześcijańską męczennicą zamordowaną w III stuleciu, patronką muzyki.
Fragment o „kochaniu się po południu” był – jak na 1970 rok – bardzo odważny. Na krótko po wydaniu piosenki, Paul Simon miał spotkać się z jednym z weteranów wojny w Wietnamie, który powiedział mu, że uznał tekst za oznakę przemian moralnych w USA.
