Utwór Veysela i Abdiego to gorzka, realistyczna opowieść o młodych chłopakach z imigranckich dzielnic Niemiec, którzy dorastają w świecie, gdzie system edukacji i społeczne oczekiwania nie dają im równych szans. Już w pierwszej zwrotce Veysel pokazuje kontrast między marzeniem o sukcesie a rzeczywistością klasową i rasową: biały uczeń "Jens" ma być szefem, a ciemnoskóry "Youssef" od razu słyszy, że "to nie dla ciebie". Frustracja, wykluczenie i stereotypy prowadzą do buntu, a w konsekwencji – do ulicznych alternatyw, gdzie szybkie pieniądze z narkotyków i przestępstw wydają się jedyną drogą.
Abdi w drugiej zwrotce pogłębia ten obraz, opowiadając historię kuzyna, który bez szkoły zarabia duże pieniądze z przemytu i przestępczości – żyjąc „na skróty”, ale z poczuciem sprawczości. Pojawia się jednak też refleksja: czy to naprawdę jest droga, którą trzeba iść? Bohater chce czegoś więcej – legalnej pracy, uznania, stabilizacji. Refren zderza dwa światy: glamour i bezdomność, luksusowy Mercedes i życie w pociągach, Naomi Campbell i gangsterską partnerkę. To wybór, który w rzeczywistości wielu nie jest wcale dany – i o tym właśnie jest ten utwór.
