Ten utwór Damsa, „B. #QuedusaalVie”, jest introspektywnym i jednocześnie agresywnym spojrzeniem na życie artysty w kontekście miejskiej rzeczywistości. W pierwszej części utworu artysta opisuje swoje codzienne zmagania, samotność i próby przetrwania w świecie pełnym fałszu i wrogości („Me d'mandez pas c'que j'fais dans la vie… J'attends la mort comme en Gethsémani”). Refren podkreśla, że inni mu nie życzą dobrze, ale on mimo to przechodzi przez trudności i znajduje własną drogę („Ils ne me veulent pas du bien… J'suis sorti de la dèch' / Vie en rose comme schneck de tchoin”). Tekst miesza obrazy uliczne, prywatne traumy i hedonistyczne odskocznie, tworząc mocno osobisty i surowy portret życia w miejskim chaosie.
W drugiej części Damso pogłębia swoje refleksje, mówiąc o presji społecznej, problemach rodzinnych i ambicjach zawodowych („Rapper, c'est c'que j'sais faire de mieux… J'gagnerai des grosses thunes en disques et concerts”). Wspomina o przemijaniu, samotności i dążeniu do sukcesu mimo przeszkód („Triste d'être célèbre mais sans père ni mère / Mes ennemis prennent cher”). Utwór łączy w sobie elementy autobiograficzne, społeczne i religijne, pokazując z jednej strony brutalność życia w mieście, z drugiej – determinację artysty, by przetrwać i wybić się dzięki własnemu talentowi i pracy.