Ten utwór przedstawia postać, która żyje według własnych zasad, nie oglądając się na nikogo. Artysta pokazuje swoje życie jako pełne pasji, pracy i totalnego oddania temu, co kocha – muzyce i twórczości – ignorując oczekiwania innych. Od wczesnych inspiracji, przez codzienną rutynę pisania, grania bitów, po codzienne wątpliwości i presje, on zawsze stawia siebie na pierwszym miejscu. Nie potrzebuje aprobaty, nie poddaje się modzie ani opiniom innych, bo jego droga jest indywidualna i niepowtarzalna. W tekście przewija się poczucie wyobcowania wobec tych, którzy „nie kumają” jego świata, a jednocześnie wewnętrzna pewność siebie i świadomość swojej wartości.
Druga część rozwija motyw niezależności i braku kompromisów. Bohater podkreśla swoją oryginalność, odcinając się od powierzchownych trendów, fałszywych ludzi i problemów innych – jest skoncentrowany wyłącznie na sobie i swoich celach. Refren, powtarzający „Nienawidzą mnie, bo robię co chcę”, pokazuje kontrast między jego wolnością a reakcją otoczenia, które nie akceptuje jego samodzielności. To hymn dla osób, które nie chcą podlegać regułom świata zewnętrznego, które stawiają na autentyczność, niezależność i życie na własnych warunkach, przy jednoczesnym zachowaniu pełnej kontroli nad własnym losem.
