Ten utwór opowiada o życiu w świecie, w którym lojalność i brutalne doświadczenia kształtują charakter bardziej niż jakiekolwiek zasady moralne. Bohaterowie mówią o bólu, ranach, wrogach i nielicznych prawdziwych przyjaciołach, których nigdy nie zdradzili. To rzeczywistość twardej ulicy, w której szacunek zdobywa się czynami, a pieniądze i sukces są efektem ryzyka i konsekwencji, nie czystej gry. Styl, ubrania, biżuteria – wszystko to jest symbolem drogi, którą przeszli, pełnej cięć, błędów i walki o przetrwanie.
Refren „Maserati a pezzi, comprata con i pezzi” podkreśla przewrotną ironię: luksusowe auto zostało kupione z „kawałków” – czyli prawdopodobnie z pieniędzy pochodzących z ulicy, z drobnych transakcji i działań, których „uczciwi” ludzie nie aprobują. Druga zwrotka Marracasha dodaje do obrazu kontrast – od biedy i niczego, po luksus, podróże i wpływy. Jednocześnie cały świat przedstawiony przypomina surową, bezlitosną „Suburrę”, gdzie każdy musi walczyć o swoje, a bohaterowie są nie do zatrzymania, bo wyszli z miejsc, które nic im nie dały. To hymn o awansie ze slumsów na szczyt – okupionym bólem, ryzykiem, uliczną mądrością i żelazną lojalnością.
