"Take This Life" to rozpaczliwa próba uratowania się ze szponów depresji. Anders wciela się tutaj w mężczyznę tak zniszczonego i zagubionego, że sam nie wierzy w jakikolwiek ratunek. Czuje się straszliwie samotny i nieszczęśliwy, niezdolny do jakiegokolwiek wzięcia się za siebie i wydostania z piekła jakim jest dla niego jego życie.
Na codzień stara się maskować jakoś swój stan, udaje przed światem, że wszystko z nim w porządku, ale wewnątrz jest kompletną ruiną i sam nie wie, jak długo jeszcze pociągnie. Jego jedynym marzeniem jest to, by znalazła się przy nim osoba, która w jakiś sposób pomoże mu przebrnąć przez to, co teraz przechodzi. Ze wszystkich sił pragnie jakiegoś kontaktu z drugim człowiekiem, ale nie potrafi go w żaden sposób nawiązać. Czuje, że tylko to może jakoś złagodzić cierpienie, jakiego doświadcza. Po prostu chociaż na chwilę nie chce czuć się samotny, nic więcej.
Resztki nadziei, że gdzieś na świecie jest ktoś, kto go zrozumie i wskaże mu drogę są tym, co trzyma go jeszcze przy życiu. Póki czuje ból, jaki wywołuje w nim poczucie wyobcowania, będzie miał siłę, aby brnąć dalej. Dopiero kiedy i to przestanie wywoływać w nim jakąkolwiek reakcję, podda się. Wtedy już nic nie będzie w stanie go uratować.
