Ten utwór to hymn tożsamości i dumy ulicznej – celebracja stylu życia „raka”, czyli młodego chłopaka z dzielnicy, który nie udaje, nie kłania się nikomu i zawsze reprezentuje swoją ekipę. Raka Rich i Raka Dun z Los Rakas opowiadają o swoim pochodzeniu, autentyczności i kontrastują swoją postawę z "yeyos" – chłopakami z wyższych sfer, którzy próbują udawać coś, czym nie są. W tym świecie "ser raka" to znaczy być lojalnym, sprytnym, stylowym, uzbrojonym i gotowym na wszystko – ale też mieć dumę z bycia sobą, bez potrzeby udawania kogokolwiek innego.
Zwrotki są pełne lokalnych odniesień, slangu i konkretu – tu nie chodzi o bajki, tylko o realne życie na ulicy, o własne zasady, o to, że „mam pistolet i złoty ząb” nie dla popisu, ale bo tak wygląda prawdziwe przetrwanie. Refren – powtarzające się „yo sí soy raka” – działa jak manifest tożsamości: "ja naprawdę jestem z tego świata". Mostek z „turffing” (nawiązaniem do tańca ulicznego lub bycia aktywnym na osiedlu) jeszcze bardziej podkreśla zakorzenienie w kulturze ulicy. Ten kawałek to latynoski street anthem – surowy, dumny, rytmiczny i bezkompromisowy. To nie tylko muzyka – to deklaracja: "nie jesteś jak my – bo my naprawdę jesteśmy stąd."
