Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Symfonia na końcu piątego albumu Muse jest (jak wskazuje słowo egzogeneza) oparta na hipotetycznej koncepcji, że życie powstało gdzie indziej we Wszechświecie i zostało celowo lub nieumyślnie przeniesione na Ziemię.
Pierwsza część symfonii, Uwertura, odnosi się do egzystencjalnych pytań, które pojawiają się w następstwie tej hipotezy. Kto, gdzie, kiedy i dlaczego, to pytania, które można zadać albo wyższej sile, albo zaawansowanej formie życia, które nas tutaj umieściły. Małpowanie czegoś to wzięcie czegoś i naśladowanie, często w dziwny lub nie do pomyślenia sposób. Aby „małpować” duszę, byłoby stworzyć kolejną „duszę” z definiującymi cechy, które są złe lub absurdalne.
Bellamy mówi, że dzięki tej imitacji jego uwertura (jego „wprowadzenie do czegoś bardziej znaczącego”) została skradziona, a w konsekwencji stawia egzystencjalne pytania o naturę życia i Wszechświata. Uwięzienie w Bożym programie oznacza, że jesteś gdzieś w pułapce / czymś, nad czym nie masz kontroli, co w tym przypadku nie ma szans na ucieczkę z tego miejsca / stanu umysłu / przeznaczenia itp.
To przywołuje przekonanie, że Wszechświat jest programem, podobnie jak koncepcja zagłębiona w filmach takich jak Matrix. Bellamy mówi, że nie wie, jak wydostać się z tej symulacji (aluzja do pierwszego słowa „aping”). To są wszystkie wielkie pytania z wieloma różnymi odpowiedziami w zależności od religii i światopoglądów. Narrator próbuje znaleźć odpowiedzi, ale niekoniecznie jest to możliwe.
