Ten utwór to klasyczny rosyjski trap o pewności siebie, niezależności i odrzuceniu opinii innych. W refrenie powtarza się motyw braku czasu na „leimów” i „nowe nèimy”, czyli osoby nieistotne i świeżych graczy, którzy nie mają znaczenia w świecie artysty („Нет времени на леймов, на новые нэймы, нет времени”). Tekst podkreśla, że takie osoby „zaginą w czasie” i ich opinia jest ignorowana („Потеряются во времени, так похуй на их мнение”).
W zwrotkach artysta opisuje swoje życie pełne pieniędzy, luksusu i kontroli nad środowiskiem, przy czym wszystko odbywa się w jego własnym tempie i na jego warunkach („Деньги на мне, я щас роллю растения”, „Вся моя семья со мной как на Сицилии”). W tekście pojawiają się odniesienia do drogich marek („мой свитер Raf Simons”) i bogatego, nieograniczonego stylu życia, a także motyw działania w swoim kręgu i ochrony własnych interesów. Całość tworzy obraz artysty skupionego na własnym sukcesie, niezależnego i pewnego siebie, dla którego opinie innych są nieistotne.