Zarówno tytuł, jak i tekst piosenki, nawiązują do biblijnej historii Adama i Ewy i ich wygnania z raju. To właśnie nasze "korzenie", nasze pochodzenie, mówią artyści. W tekście utworu wokalistka zwraca się do Adama, który - obdarzony wrażliwym sercem - od początku był skazany na porażkę. Ewa jest tutaj tą, która naraziła go na niebezpieczeństwo, doprowadziła go wygnania z raju. On chciał tylko miłości.
Ewa, w kontraście do Adama, nazywana jest impulsywną, o dzikim sercu. Jest również kusicielką, która namówiła swojego partnera do popełnienia grzechu. To ta para doprowadziła całą ludzkość do wygnania z raju, z mlekiem i miodem płynącej krainy wiecznej szczęśliwości.
Wokalistka momentami wciela się tutaj w rolę Ewy, która pyta Boga o to, dlaczego każe jej dzieci za coś, co zrobiła ona. Wyczuwa niesprawiedliwość jego działań, przeciwko którym próbuje się buntować. Piosenka jest tak naprawdę wypowiedzią na temat biblijnego obrazu samego Boga. Boga, który każe ludzi za ich naturę, którą sam przecież stworzył. To, że jesteśmy podatni na manipulację, grzeszni - to wynik jego kreacji.
