„Space and Time” wydaje się opowiadać o niedoskonałym związku dwojga ludzi, w którym brakuje autentycznej miłości. Mężczyzna i kobieta doskonale zdają sobie z tego sprawę – wiedzą, że cała „przestrzeń i czas” w kosmosie nie wystarczyłaby, aby ożywić uczucie, jakie powinno ich łączyć.
Mimo wszystko nie rozstają się i udają, że wszystko jest w porządku. Najwyraźniej są już do siebie zbyt mocno przyzwyczajeni - a może boją się samotności i faktu, że nie będą mieli do kogo odejść („nie poradzę sobie samemu / o nie, nie”).
Bohaterowie piosenki czują wewnętrzną pustkę. Mogą jedynie próbować wyobrazić sobie szczęście, którego mogliby doświadczeń, gdyby zrodziło się między nimi prawdziwe uczucie. Tymczasem pozostaje mi szukać pocieszenia poprzez seks i udawać, że wszystko jest w porządku („czy możesz przynieść mi komfort / dzisiaj w nocy”).
Mężczyzna nie traci wiary, że być może pewnego dnia poczuje prawdziwą miłość do kobiety. Zachęca ją, aby również nie rezygnowała i szukała autentycznego uczucia. Kto wie, być może mimo wszystko jest dla nich jeszcze nadzieja?
