Xzibit
Xzibit
Utwór ten przedstawia złożony i często brutalny obraz sukcesu, daleki od powszechnych wyobrażeń. W pierwszej części, poprzez serię stwierdzeń, sukces jawi się nie jako przyjazna siła, lecz jako wymagający i nieustępliwy byt, który potrafi zarówno tworzyć, jak i niszczyć, a nawet opuszczać. Utrzymanie go jest trudniejsze niż zdobycie, zmienia relacje międzyludzkie, obnaża prawdziwą naturę człowieka i nie toleruje wymówek ani prokrastynacji. Sukces jest przedstawiony jako coś niebezpiecznego, co wyciąga ze strefy komfortu, potrafi dotkliwie pobić i publicznie upokorzyć, a choć może nakarmić ludzi, niekoniecznie nakarmi duszę.
Pomimo tej surowej charakterystyki, refren utworu wyraża gorące pragnienie sukcesu – zarówno dla słuchacza, jak i dla samego artysty. Podkreśla, że jego fundamentem są ciężka praca, krew, pot i łzy, zachęcając do dawania z siebie wszystkiego i prosząc o boskie błogosławieństwo. Mostek dodaje ostrzeżenie, że sukces może zwieść człowieka, sprawiając, że przypisze go wyłącznie sobie, oraz sugeruje, że osiągnięcie go i utrzymanie wymaga szczególnego rodzaju osobowości. Ostatecznie, mimo wszystkich trudności, dążenie do sukcesu pozostaje centralnym motywem.