Manic Street Preachers
Miejsce powstania: Blackwood, Walia
Rok powstania: 1986
Gatunek: Rock, Pop, Alternative Rock
1,2k
{{ like_int }}

W 1986 roku James Dean Bradfield, Sean Moore, Miles Woodward oraz Nicky Wire założyli zespół pod nazwą Betty Blue. W dwa lata później grupę opuścił Woodward, a jego miejsce zajął Richey James Edwards. Już jako Manic Street Preachers grupa wydała w 1989 roku swój pierwszy singiel "Suicide Alley", dzięki któremu podpisali kontrakt z wytwórnią Damaged Goods Records oraz EP-kę "New Art Riot". W 1991 roku przeszli do Heavenly Records i nagrali singel "Motown Junk". W styczniu 1992 roku muzycy nagrali piosenkę "You Love...

+ Czytaj więcej Zasugeruj poprawkę w opisie

W 1986 roku James Dean Bradfield, Sean Moore, Miles Woodward oraz Nicky Wire założyli zespół pod nazwą Betty Blue. W dwa lata później grupę opuścił Woodward, a jego miejsce zajął Richey James Edwards. Już jako Manic Street Preachers grupa wydała w 1989 roku swój pierwszy singiel "Suicide Alley", dzięki któremu podpisali kontrakt z wytwórnią Damaged Goods Records oraz EP-kę "New Art Riot". W 1991 roku przeszli do Heavenly Records i nagrali singel "Motown Junk". W styczniu 1992 roku muzycy nagrali piosenkę "You Love Us", która dotarła do 16 miejsca brytyjskiej listy przebojów. Krótko po tym związali się z wytwórnią Columbia Records i rozpoczęli pracę nad debiutancką płytą.

Płyta „Generation Terrorists” wydana w 1992 roku utrzymana była w stylistyce glam rocka. Zawierała 18 utworów i była promowana przez 6 singli. Album osiągnął sprzedaż 250 tysięcy kopii. Drugi album z 1993 roku, „Gold Against the Soul” osiągnął 8 miejsce na brytyjskiej liście sprzedaży płyt. Recenzenci określili album jako grunge'owy.

Następny album, „The Holy Bible” z 1994 roku, stał się rozliczeniem ze zbrodniczą historią XX wieku w wymiarze cywilizacyjnym (piosenki "Archives of Pain", "The Intense Humming of Evil") zarówno jak i indywidualnym rozliczeniem z chorobami cywilizacyjnymi ("4st 7lb", traktująca o anoreksji jednego z członków grupy, Richarda Edwardsa). Promując „The Holy Bible”, zespół wystąpił w wojskowym rynsztunku w programie Top of the Pops, a Bradfield wystąpił w programie w kominiarce. Widzowie odebrali to jako symbol poparcia dla Irlandzkiej Armii Republikańskiej, a sama BBC otrzymała najwięcej skarg telewidzów w historii.

1 lutego 1995 roku zaginął Richey James Edwards. Wymeldował się z hotelu Embasy na Bayswater Road w Londynie i zniknął bez śladu. 17 lutego znaleziono jego porzucony samochód w pobliżu Severn Bridge. Zespół zawiesił działalność na pół roku, lecz po namowach rodziny Edwardsa wznowili działalność.

Pierwszy album bez Edwardsa, wydany w 1996 roku, „Everything Must Go” osiągnął w Wielkiej Brytanii status podwójnej platyny i został w 1998 roku uznany jedenastą najlepszą płytą wszech czasów przez czytelników magazynu Q. Singiel z tej płyty, "A Design For Life", dotarł do drugiego miejsca na brytyjskiej liście przebojów, a płyta przyniosła muzykom nagrodę Mercury Prize. Zespół został w 1997 roku nagrodzony dwiema nagrodami BRIT Awards za najlepszy album i dla najlepszego zespołu. Również kolejny album, „This Is My Truth Tell Me Yours”, okazał się sukcesem (nagroda BRIT Awards 1999), a singiel "If You Tolerate This Your Children Will Be Next" znalazł się na pierwszym miejscu listy przebojów.

W 2001 roku muzycy dali koncert na Kubie i spotkali się z Fidelem Castro. W tym samym roku wydali płytę, „Know Your Enemy”. Nad kolejnym krążkiem muzycy pracowali przez 3 lata,  „Lifeblood” został wydany w listopadzie 2004 roku i dotarł do 13 miejsca listy sprzedaży. Ósma płyta, „Send Away the Tigers” został wydany 7 maja 2007 roku i dotarł do 2 miejsca najlepszych albumów w Wielkiej Brytanii. Album promował singiel "Your Love Alone Is Not Enough", nagrane z wokalistką The Cardigans, Niną Persson. Płyta w zestawieniu 50 najlepszych albumów roku 2007 według magazynu "Q", znalazła się na 16 pozycji.

Ostatnie dwa albumy grupy, „Journal for Plague Lovers” oraz „Postcards from a Young Man” zostały wydane w latach 2009 oraz 2010. „Journal...” została uznana przez krytyków dziennika The Guardian za 11 najlepszą płytę 2009 roku. „Postcards...” zaś została bardzo pozytywnie przyjęta przez krytyków i osiągnęła 3 miejsce na liście sprzedaży płyt w Wielkiej Brytanii.

 


Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.
- Czytaj mniej Zasugeruj poprawkę w opisie

Inni artyści w tym gatunku muzycznym
Foo Fighters
{{ like_int }}
Foo Fighters
Fiona Apple
{{ like_int }}
Fiona Apple
Nirvana
{{ like_int }}
Nirvana
Blur
{{ like_int }}
Blur
Frightened Rabbit
{{ like_int }}
Frightened Rabbit