Miłosna piosenka, w której tekście Gillam zwraca się bezpośrednio do kobiety, z którą jest związany, która jest dla niego niezwykle ważna. Opisują ich kolejną już kłótnię, bliskość rozstania, które zawisa nad nimi niczym gilotyna. Ukochana pakuje swoje rzeczy do walizki i grozi, że odejdzie od niego i nigdy nie wróci.
On jednak cierpliwie czeka, tłumaczy kobiecie swoje spojrzenie na sytuację. I nie boi się jej, nie lęka jej gróźb. Bo wie, że wszystkie jej zachowania wynikają z zazdrości, bo wie, że będzie kochał ją mimo wszystko. Nie rozumie dlaczego ta tak często się na niego złości, nie potrafi pojąć co takiego ma w sobie, że umie - jak nikt inny - wyprowadzić go z równowagi.
Kiedy jednak mijają spory, kiedy kłótnie cichną, wraca to, co najważniejsze - ich miłość. To uczucie, z którym nic innego nie wygra. Gillam boi się jednak, że jego partnerka nigdy się nie zmieni, nie zrozumie co robi źle. Nie chce nieustannie wykłócać się z nią o każdy drobiazg. O wyjście z kumplami, o jego pasje, rozrywki. Kocha ją i, jak mówi, ma tylko ją. Ale nie ma zamiaru się zmieniać by dopasować się do jej wymogów. Być może nie ma w sobie tego, czego ona oczekuje. I trudno, będzie musiał z tym żyć. Bo jest tym, kim jest i nie zamierza tego modyfikować.
