.Feast
.Feast
Tekst piosenki jest głęboko osadzony w tematyce religijnej i osobistych rytuałów. W pierwszej zwrotce, artysta opisuje swoje indywidualne praktyki i przekonania, symbolicznie przedstawiając dym jako wyraz swoich modlitw i osobistych refleksji. Wykorzystując metafory, takie jak „kiblatku sendiri” i „standar dosa duniawi”, podkreśla, że jego duchowość i moralność są osobistym wyborem, odzwierciedlającym jego własne wartości i zasady, niezależnie od norm społecznych.
W refrenie i kolejnych częściach piosenki, artysta wyraźnie oddziela swoje rytuały i przekonania od innych, wskazując na granice i różnice w sposobie, w jaki każdy człowiek podchodzi do swoich praktyk religijnych. Podkreśla, że to, co jest ważne dla niego, niekoniecznie musi być zrozumiane czy akceptowane przez innych. Wskazuje na potrzebę poszanowania różnic w religijnych i duchowych przekonaniach, zaznaczając, że każdy ma prawo do swoich własnych rytuałów i wierzeń.
W drugiej zwrotce, artysta odnosi się do karmy i „pembunuhan” (zabójstw), które są poza jego zasięgiem i ocenia je jako niezgodne z jego osobistym podejściem do życia i moralności. Wzywa do refleksji nad własnym sercem i otwarcia „pintu surga” dla siebie, co sugeruje potrzebę introspekcji i duchowego rozwoju. W zakończeniu piosenki, artysta mocno akcentuje indywidualne podejście do religii i rytuałów, wzywając do akceptacji swoich osobistych wyborów i praktyk.