Dający siłę i chęć do walki hymn na cześć akceptacji samego siebie, miłości do własnego ja. Hayley mówi tutaj o swoim życiu, odnosi się do własnych doświadczeń. Opowiada o akceptacji swojej seksualności, pociągu, który czuje wobec kobiet i porównuje go ze społecznymi oczekiwaniami wobec kobiet. W tekście tego utworu wokalistka mówi o potrzebie zaakceptowania samej siebie, która jest kluczem do szczęścia i zdrowych relacji z innymi ludźmi.
Hayley w tekście odnosi się do swoich osobistych doświadczeń, o których mówi jako czymś, co zaważyło na całym jej życiu. Wspomina szkolne lata, w których pragnęła akceptacji od swoich rówieśników, była w nich ślepo zapatrzona. Dopiero po latach zrozumiała, że przede wszystkim to ona sama musi siebie zaakceptować. W przeciwnym razie nie odnajdzie szczęścia.
Jej lęk przed odrzuceniem był potęgowany jej homoseksualizmem - Hayley bała się braku akceptacji, oznak homofobii. Sama czuła się przez to niedopasowana, nie na miejscu. Dziewczyna czuła, że jeśli nie dopasuje się do społecznych standardów, nigdy nie zostanie zaakceptowana.
Hayley w tekście wspomina szkolne lata i ciężar, który spoczywa na barkach młodych ludzi. Ciężar, o którym często się nie mówi, który zbywa się, ignoruje. Tymczasem to właśnie młodzi ludzie borykają się z największymi emocjonalnymi problemami, które raz nierozwiązane mogą rezonować w przyszłość.
Wokalistka chce rzucić światło na te omijane często sprawy nastolatków. Na to, jak ważnym jest poczuć się silnym samemu ze sobą. Ona tego dokonała - postanowiła pokochać siebie, być dla siebie dobrą. Musi być sobą - to pierwszy krok na drodze do szczęścia.
