Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
„Przebicie do Śródmieścia” to zbliżony formą do słuchowiska utwór, opisujący losy wchodzącej w skład batalionu „Zośka” kompanii „Rudy”, która po upadku Starego Miasta przedostała się do zajmowanego przez Armię Krajową Śródmieścia. Był to jedyny oddział AK, który zdołał przejść tam drogą naziemną.
Kiedy w końcu sierpnia 1944 roku załamała się obrona warszawskiej Starówki, oddziały AK podjęły próbę natarcia, celem wywalczenia korytarza do Śródmieścia. Operacja zakończyła się jednak klęską. W rezultacie osaczeni żołnierze musieli zrezygnować z odwrotu drogą naziemną i przebijać się kanałami.
W tym samym czasie liczący 60 osób oddział batalionu „Zośka”, pod dowództwem Andrzeja Romockiego pseudonim „Morro”, został odcięty od głównych sił. Przez cały dzień 31 sierpnia żołnierze ukrywali się w piwnicach Pałacu Zamoyskich. Po zapadnięciu zmroku powstańcy, pozorując – za sprawą zdobycznych „panterek” - niemiecki oddział, podjęli udaną próbę przebicia („Zdejmujemy opaski, przechodzimy jako oddział niemiecki - to rozkaz Morro”).
Outro utworu nawiązuje do śmierci Zdzisława Skotnickiego pseudonim „Skowroński”. Żołnierz „Zośki” został podczas przebicia omyłkowo zastrzelony przez Polaków, którzy wzięli go za Niemca („Polacy - nie strzelać, na Boga, to Polacy!”).
