Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Marko Hietala
Tekst piosenki to melancholijna opowieść o miłości, stracie i tęsknocie, która trwa nawet po śmierci. Narrator przemawia z zaświatów, obserwując świat, który zostawił za sobą. Zmienił się od czasu swojego odejścia – czas płynie inaczej, wspomnienia zacierają się jak zdjęcia w odcieniach czerni i bieli, a jesienne barwy symbolizują przemijanie.
Mimo że nigdy nie obiecywał powrotu, osoba, do której mówi, wiedziała, że ich więź nigdy się nie skończy. Przez lata pielęgnowała jego pamięć, zachowując metaforyczne „róże z głębin”, czyli wspomnienia, które przetrwały próbę czasu. Zima i opadające liście symbolizują smutek i żałobę – natura płacze, tak jak ci, którzy zostali.
Pragnienie dotknięcia ukochanej osoby i nadzieja na ponowne spotkanie sugerują, że narrator czeka na nią po drugiej stronie, wierząc, że kiedyś znów będą razem. Piosenka jest pełna romantycznego smutku, refleksji nad śmiercią i miłością, która nie gaśnie, mimo upływu czasu.