Piosenka szybka, zadziorna i gniewna będąca niejako wyzwaniem rzuconym wszystkim ludziom oceniającym po pozorach. Becca Macintyre zaczepnie pyta słuchaczy „czy na pewno wszystko dostrzegają? Czy widzą jej palce, włącznie z tym po środku?”. Wokalistka zdaje się złościć na osoby o wybiórczej percepcji, które widzą tylko to, co chcą zobaczyć. Czuje potrzebę wykrzyczenia w ich kierunku, że jest „żywą istotą”, a nie przedmiotem ich oceny.
Słowa piosenki stanowią upust frustracji Macintyre związanych z płytkim odbieraniem ludzi przez społeczeństwo. Nie chce być kategoryzowana w taki sposób, nie godzi się na stereotypizowanie, na uznawanie, że coś przyjemnego dla oka musi być dobre dla ducha.
Utwór jest także pewnego rodzaju ostrzeżeniem by zachować odpowiedni dystans wobec artystki. Bliższe interakcje z nią mogą nieść za sobą nieprzyjemne konsekwencje. Celem wielokrotnych powtórzeń oraz wykrzykników użytych w piosence jest podkreślenie przekazu. Wokalistka chce doprowadzić słuchacza do pionu, wstrząsnąć nim po to, żeby przestał dokonywać uprzedmiatawiających ocen wobec innych oraz wobec niej samej. Twierdzi, że jeżeli dostrzeże się jej prawdziwą naturę, to jedynym wyjściem stanie się „ucieczka, drżenie i ukrycie się”.
