Brendon Urie był wychowywany w bardzo katolickiej rodzinie. Kościół był dla niego codziennością. I, mimo że duchowość wciąż jest ważną częścią jego życia, nie wyznaje teraz konkretnej religii. Po prostu oddaje się temu na swój własny sposób. Utwór sam w sobie, pomimo odniesień gospelowych, jest raczej opowieścią o tym, jak radzić sobie z przeszłością i przeciwnościami losu.
Brendon Urie zarówno siebie, jak i swoich słuchaczy, nazywa grzesznikami. Wzywa ich, aby w ekspresyjny sposób walczyli ze swoimi demonami. Ma im to pomóc w zdobyciu siły - łatwiej jest coś pokonać jeśli się w to wierzy. Same słowa piosenki mówią o niewierności. Jednak nie należy tego rozpatrywac duchowo czy pod kątem związku. Mowa tutaj o różnorakich relacjach międzyludzkich - przyjaźń, rodzina czy zwykła znajomość. Chodzi tutaj nie tylko o umiejętność wybaczania sobie, ale zarazem wzięcia odpowiedzialności za to, co się zrobiło.
"Hallelujah" to nie tylko utwór autbiograficzny, ale także katharsis oraz próba dodania wiary we własne działania innym. Skoro ja potrafię, to i wy możecie spróbować.
