Dziękujemy za wysłanie interpretacji
Nasi najlepsi redaktorzy przejrzą jej treść, gdy tylko będzie to możliwe.
Status swojej interpretacji możesz obserwować na stronie swojego profilu.
Dodaj interpretację
Jeśli wiesz o czym śpiewa wykonawca, potrafisz czytać "między wierszami" i
znasz historię tego utworu, możesz dodać interpretację tekstu. Po sprawdzeniu
przez naszych redaktorów, dodamy ją jako oficjalną interpretację utworu!
Podmiot liryczny idzie drogą, z której „nie ma wyjścia”, ale nie zamierza zawrócić – nawet jeśli będzie musiał zapłacić najwyższą cenę. Miłość, którą nosi, jest przekleństwem – pragnie jej się wyrzec, chce „być szalona i nie kochać”, bo tylko szaleństwo uwalnia od cierpienia. Kochać znaczy cierpieć bez końca, a „loco” – szaleniec – żyje bez tego bólu. To dramatyczna deklaracja emocjonalnego zniewolenia.
W kolejnych wersach wyznaje, że zostawiła za sobą ślad krwi – metaforyczny, ale i dosłowny – który prowadzi z powrotem do pierwszego „kocham cię”. Każdy krok, każda rana przywołuje moment, kiedy wszystko się zaczęło – jakby musiała wrócić i zrozumieć, co naprawdę wtedy powiedziała. Droga jest przeklęta, ale milczenie o tym, co się dzieje, jeszcze gorsze. To flamenco duszy – żarliwe, desperackie, pełne bólu i niemożliwej do odcięcia miłości.
